Ο καιρός σήμερα με έχει οδηγήσει στην περισυλλογή και με αφορμή μία συζήτηση που είχα με μία φίλη το Σάββατο το βράδυ, θα ήθελα να παραθέσω παρακάτω ένα απόσπασμα από ένα βιβλίο που εκφράζει πλήρως αυτό που πιστεύω για όλα.
<<Εύκολα κανείς παραβλέπει το γεγονός ότι η ζωή απλώς υπάρχει. Ως ανθρώπινα όντα έχουμε την τάση να πιστεύουμε ότι η ζωή έχει κάποιο σκοπό. Έχουμε σχέδια, φιλοδοξίες, επιθυμίες. Θέλουμε συνεχώς να επωφελούμαστε από όσα μας έχουν διατεθεί μαζί με την ύπαρξη μας. Τι νόημα, όμως, έχει η ζωή για μια λειχήνα; Εντούτοις, η παρόρμηση της να υπάρχει, να επιβιώνει, είναι εξίσου ισχυρή με τη δική μας-ενδεχομένως και ισχυρότερη. .........Όπως όλα σχεδόν τα ανθρώπινα όντα, οι λειχήνες είναι έτοιμες να αντιμετωπίσουν όλες τις δυσκολίες, να ανεχτούν κάθε είδους προσβολή , για να εξασφαλίσουν μία επιπλέον στιγμή ύπαρξης. Με λίγα λόγια, η ζωή θέλει να υπάρχει>>.
Από το βιβλίο του BILL BRYSON "Mικρή ιστορία περί των πάντων (σχεδόν)"
εκδόσεις ΠΌΛΙΣ
μετάφραση Ανδρέας Μιχαηλίδης & Τεύκρος Μιχαηλίδης
1 σχόλιο:
Ε, ρε, αυτή η ζωή πώς με ζορίζει να βρω σκοπό, νόημα και αποστολή. Από παιδάκι. Και πώς ζηλεύω τις λειχήνες. Και τους ανυποψίαστους. Μήπως να κάνω καμιά βάφλα να' ρθω στα ίσα μου;
Δημοσίευση σχολίου